fajtore je ti
që je robëruesja e gjakut tim
ti je fajtore që më joshë kahdo nëpër bukuri
mbas vrapit tënd në përshkrim
---
ti po më nxitë nëpër maja
nëpër gurra e shtojzovalle
në brigje e male e pllaja
në valë e gurë e zalle
---
fajtore je ti robëruesja ime
më ke lidhë për globeve me dhe
ti më nxitë me artet e tua intime
pas kureshtjeve ndër kombe e fe
---
ti me at ngjyren tënde që nuk shterret
shekuj'tërisht më robëron
me fjalen tënde që nuk djerret
joshë'sisht më hipnotizon
---
ti më nxitë të vrapoj pas detit
pas luleve e artit të jetes
ti më merr kudo pas vetit
në cak të vrapoj pas t'vërtetes
---
ti më ke lidhë me zingjirët e lakmisë
pas vrapimeve tua të pa fund
un jam rob i yti që vdes pas dashurisë
pas fjales që e fitoj nga ti me djersë e mund
---
Të dua domosdo se jam rob i yti
por bukuri ka kjo robëri
vrapi pas teje nëpër djersë më mbyti
her në gaz her në gjykime e mëri
---
un të dua e her në ty zemërohem
se dua të jem zog i lirë
sa bukurish't nganjiher nga ti robërohem
o penda ime e mirë
---
se ti më ke nxitë pas dielli e hëne
të vrapoj pas etikave e seciles fe
shqip më ke joshë me at gjuhë të lashtë nëne
ta mbjelli mu në dashuri fjalen e shenjtë atdhe
---
vrapi pas teje kalon male e fusha
me zemren time fluturuese me krah
oh ti ja ma e bukura shpirtëbardha ime engjëllusha
që më fluturon ngazëllyeshëm gjithkah
---
të dua robërisht me kët bukuri mistere
o zot sa je ti magjike
un pas teje do të jem si nji zog vere
me cicërima kahdo poetike
---
e duam njëri tjetrin të dy jemi të beses
e di se e mbajmë të dy fjalen
sa her më ke shënd'rruar lot bardhë të veses
kur thellsisht të kam ndje poetike valen
---
ti pas fjales më tërheq e' më dirigjon
më tregon me gisht gjithqkajat
dhe kah menquria e kërkimet më dikton
andej ku jan thelbet e majat
---
më menquron kur un nganjëher dua të rri në cektësi
ti më zhyt' thell në kërkime
në secilin detal në secilen imtësi
më jep cak e s'pjegime
---

Vargu i lotit
'''''''''''''''''''''''''''''''''''

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''
Vargu im shkon degë më degë
pikë mbi toskë e pikë mbi gegë
kahdo në lot si curril ari
prekë,n'për gjak,të qdo,damari
thrret,n' për,krena,e n' për,ndergjegje
rrokllisë,lotin n' gurë prej,megje
kërkon,dritë,e kërkon,shtegje
ju kërkon,bijve t'shqipnisë
n'gjuhë,amtare,të lashtsisë
nji themel,të ri,me e,nisë
me besë hane,e,rreze,dielli
me currila,që,i lshon qielli
me,erë t'freskt prej,karajfili
e porsi za që lshon bilbili
me dy krah e me dy kokë
t' mbesin vllezer miq e shokë
e t' mos kputet gJaku e fija
as aortë që e lidhë shqipnija
rrugë e,zemres n' fise t' mija
lidhnu,prore, n' fjalë,t'qelikut
n'besë e shend t'adriatikut
si ai diell që lidhë ,bregore
n' rreze e dritë,që i mbanë për dore
që i mbanë shendi i ti i dritsisë
gjithkah rrin toka e etnisë
me ato thekse e me zanore
mbane bashk zemren arbnore
porsi ylberi i bukurisë
mbajeni artin t' dashurisë
porsi harku e ngjyra e ti
që lidhë,qiellin e bjen me pi
tu i,shëndritë,currilat,n 'shi
edhe ju me gjakun shegë
lidhni pipat degë më degë
jo shqipninë për t' gjallë me e djegë
veq pse don kshtu i' far' padroni
Me u nda copash dhe i joni
mbani lidhjet porsi vlla

t' gjith damartë gjaku ku i ka
lidhni bashk si'q'lidhet ari
me kullim e gjuhë shqiptari
mos u shponi,n,fjalë e,zhgjetë
sa,nji gogel për me mbetë
n'hartë,shqipnija,mos,,me,u,gjetë
lidhni,kokrrat n'për,qdo pip
n'sy largpams,,e gjuhen shqip
me ngjyrë shege sa nji det
ti mbajmë bashk tri fe,n'nji,shtet
s'ka q'na,bën as krajl as mbret
shkrueni n' qiell,kto vargje t' mija
ti'lexojnë kur t'lindin fmija
ti,mbajnë,syt,për,kah shqipnija
jo kah greku e kah armiku
se me u thye mundet qeliku
se,na'qanë ,adriatiku
na,qanë,dheu e'na kjanë'shkolla
na,shkretohen,shegë e mollla
na,lidhë*hasmi n'pranga e,bolla
na,i nxinë,ditët që,i ka moti
na,largon prej jete e,zoti
e na djegë,me,flakë baroti
kur,njiherë n'copë,t'na ket nda

n,tre,gishtrijë,me,grek,e shkja
kur në zemer trinitrinë
te na e ngulë e t' therrë,shqipninë
me shtizë,hasmi,n,.dy barkusha
kan me kja po mali e fusha
myzeqeja e dardanija
fusha e shkodres e qamërija
mosni ,mosni,toskë,e,gegë
gjaku juaj që vlon n'dy degë
prej nji nane e nji rremë,mishi
besen tuaj vallë,kush e prishi
e ka prish thonë trinitrija
mos me mbetë nji brum vllazrija
lot me ra neper saksija
e jo ujë qe lshon currili
e jo shqip me kndue bilbili
me e gzue fleten karajfili
me lidhë ,n'gjuhë ,e, n'komb,krahinen
dialektin e mot e stinen
bashk me e mbajt shqiptart kaptinen
at kaptinë me dy kokë,nane
të shqiponjes iliriane
vargu im që pikë në vrri
majes t' pendes,n'ftue e bli
shkon tue pikë po flet më fletë
tue mbledhë ngjyrë ndër hoje e bletë
don shqipninë me e kthye në jetë
gegë e toskë me i ëmbëlsue
shkon tue marrrë currila n' krue
tue thirrë vashë e tue thirrë grue
tue marr',ari gurrë me gurrë
tue prekë gjakut djalë e burrë
kah rrijnë moshat i ri e plak
vargu im tue pikue n' gjak
tue rrshqitë ngjyra porsi shegë
sharton ëmbël toskë e gegë
pajton djemt ,t' nji nane ! djegë !
edhe moshat,lidh n' ylbera
vargun tim që e mbanë era
era e shqipes n' krih pranvere
që thrret diell e yllë dritë'vere
qe thrret shqipet,në cak,ndere
n'lidhje e punë e në asht t' skeletit
n,për,kallij të bereqetit
bardh me qeshë si vala e detit
nanë shqipnisë me i mbajtë at dinë
kryq e fe edhe krahinë
mbajë karrshi sllav e latinë
o toskë e gegë se jeni vlla
mos ndëgjoni grek as shkja
as gjarpij që,u,flasin n'vesh
tokë e dhe që u bëjn përshesh
sa per dinë e per krahinë
leni pllumba e kanarinë
le të këndojnë në gjuhë të vet
leni valët bardh mbi det
lidhni gjuhë lidhni adet
lidhni gjuhen e shekujt n'cak
shqipja jonë e ka nji gjak
lidhni shpresat,nxeht si flakë
e mos ndigjoni fjalë turrece
kah shpërdajnë shtrigat kasnece
anë e mbanë me kryq t' ballkanit
akingji të car dushanit
jeniqerë të helenisë
rus e vlleh të trinitrisë
mbani,n' cak krent e shqipnisë
mbani thumbin mirë në sy
hasmi n' tokë,kur don me msy
me tri fe,qe i keni n ,kry
me dy krena e me dy krah
mos u bëni mish për gjah
se për gjah e m'ni u kan nda
mish t' nji nane për me tha
bëhuni djem të urt për nanen
per shqipnin që e,mahnitë,hanen
që din bashk me ndejtë n'tri fe
që i gzon tokes gurë e dhe
por që gjakut ia njeh eren
se e ka nanë shqipni pranveren
prandaj kryqi kurr si ndanë
sa t' ket lulja qelë mbi thanë
ngjyren t' bardhë,e gjaku i ftonit
forcë e shqipes krah t' drangonit
kurr shqipnija s' bahet dy
se nji zemer e ka e sy
i ka bashk në shqipe të ballit
bashk e ka edhe dheune zallit
bashk e ka fushen e detin
male e ara e bereqetin
bashk e ka mishin e gjakun
bashkl e ka gjuhë e bajrakun
se e ka t' nanes veq nji mish
nuk ësht tym që del n' kamish
kah kush t'don at me e shpernda
por ësht gjak qe,vlon n'nji vlla
kot e keni o ,grek e shkja
gegë e toskë kurrë s' kan me u tha
sa të jet gjallë,moti me dhe
gurë e zalle e diell me nxe
as n' tri fe s' mbanë m'ni etnija
se at gji ju dha shqipnija
ata vrap bien n' prehen t' nanes
kur ti thrret shkëlqimi i hanes
ashti i vjeter i ilirianes
kur ti thrret nji grup i gjakut
vargu im e shekujt t'cakut
kur ti thret vargu i poetit
kan me ushtue si vala e detit
në emocione kan me u ndje
bashk me e mbajtë shqipninë me dhe
me ato fusha e maja të malit
të jet shqiptare djal pas djalit
turr e vrap po kan me vlue
gegë e toskë kan me vërrshue
n' dashuri,shqipnin me e,shtrue
edhe ne lule karajfile
e me e dashtë si nanë pa hile
deri n' dardanë e n 'mollë të kuqe
kan me i lidhë moza e burbuqe
kan me lidhë ara e ledina
fletë me shegë lisa e qetina
kan me lidhë po mote e,stina
me gjak t' kuq që ju dha nana
me at ballë,qe u shndritë si hana
fara e lasht ah pellazgiana
kah ka fis e kah ka farë
gegë e toskë që jan shqiptarë
qam dardan edhe malsorë
kan me i lidhë n' damarë arbnorë
siq lidhë besa gjak e dorë
ka me u lidhë e fortë etnija
n' det e tokë ku rrin shqipnija
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''

Unë dhe hiri
''''''''''''''''''''''''''''''''

'''''''''''''''''''''''''''
unë dhe hiri bëhemi nji
kur ,un të bëhem hi
un dhe hiri ,do të bëhemi fli
kur,toka ,do të kërkoj,me pi
-----------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
unë dhe hiri jemi,nji trup
mbi ne kalojnë shkrumbet,kohore
gjakun e,kemi,me dhe ,nji grup
të lidhur ,hi,e hirësisht dor' për dore
-------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''
hiri ,dhe un ,pluhurisht
do të hyjmë,nëpër ,qeliza toksore
do të rrijmë nëpër shekuj paqësisht
në zemer e ftyren toksore

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''
---------------------------

unë dhe hiri shkruar
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '

Që të mos vuani
--------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

----------------------
që të mos vuani gjithmonë në vuajtëri
ndërtoni ura nga zemra në zemer
lidhuni me besë e përkrahje e dashuri
shqip kah frymon qdo emer
--------
që të mos vuani gjithmonë në robëri
ikni nga vetlavdija
nga vet mburrja e nga secila vetiakëri
cak i jetes tuaj le të bëhet etnike shqipëria
------------
që të mos vuani në lot
lidhuni me shpirtra si qeliku
mos rrini kurr pa barot
në gjumë të mos ju gjejë armiku
--------
që të mos vuani mbi dhe
lidhuni si damarë
shqip bashkohuni me fe
lindni dhe vdisni si shqiptarë
--------
që të mos vuani gjithmonë në mjerim
vraponi mbas pune
punoni nat e dit punoni o kombi im
që të mos shkelni prej armiku e dhune
---------
që fëmijët të mos ju qajnë prore
e gratë e dhunuara të ju dënesin
mbi dhe e tokë arbnore
largoni të ligat e vesin
---------------
që të mos vuani me shpirtë ndër dhëmb e shpërnda
bashkohuni në besë e armë e shkollë e qëllim
në thumb mbani gjithmonë grek e shkja
armatë le të jet kombi im
------------
që të mos vuani gjithmonë e të ju laget qerpiku
mbani bashk tri fe
të mos ju ndajë në hasmëri armiku
shqipërinë etnike mbane si diell me u nxe
--------
shpirtin ta keni nji e të pa ndarë
brengen për secilin bashkkombas ta keni
shpirtin për njeriun tuaj solidarë
sytë e mendjen shqip mbani bashk si kalaja e bedeni
--------
dhe për secilin shqiptarë mendoni se mund të ju duhet
mos hudhni njerz ti mbani pran me kimet
vetëm kështu qdo armik ju druhet
kur keni mbi dhe unitet
-----------
dhe mbane kahdo shqiptari shqiptarin
nëse nuk doni të gjëmoni në vuajtëri
mos e ndjeni zot metelik edollarin
por bashkimin e kultin etnike shqipëri
---------
mos lakmoni pas luksit vetmashtrim
se prap motra e fëmij ju qajnë gjith nën shkja
merrni o shqiptarë o kombi im mësim
se vuajtëria mundet përëri me të tha
----------
nëse nuk doni të tmerrshme vuajtëri
armët ti keni adhurim e dijen shkollare
me gegë e toskë mbani shqipëri
një zemër shqipëri ta keni shqiptare

Ah sikur të isha përkthyes i dashurisë
------------------------------

-------------------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''

ah sikur të isha përkthyes i dashurisë
sikur të isha un vet gjuha dhe ndjenja e sajë magjike
sikur të njihja te gjitha gjuhët e gjithsisë
sikur të isha vet ndjenja e veshur me ndjenjen dashuri zbërthim'analitike
--------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '

ndoshta do të flisja me formim subjektin e ndjenjave të dashurisë
sikur të kisha në qdo mikrondjenjë nji det
dhe vet zanafillen e botkuptoimit të paranismërisë
dashurinë që e nisi ajo vet
-----------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
ndoshta qëllimit njerzorë di ti kisha ofru zbërthim
me kët gjuhë e ndjenjë laborator te kuptimsisë
me miliona gjuhë'ndjenja në secilen germë e shkrim
ndoshta e kisha thënë fjalëndjenjen e dashurisë
------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''
po ku ta marrr kët gjuhë'pasuri mbi'qiellore
kët zanafillë të para nismërisë
ku ësht ky material i syve i zemrave krijim nismëtore
e ndjenjat që jan nisë i kan mbjellë para foljoret'mbiqiellore
ndjenjat i kan mbjellë mbiqiellorë paranismëritë mahnitore

-------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

në secilen paranismëri mbiqiellore të ndjenjë dashurisë
në secilen mikrondjenjë gjuhë fenomen qudi spjegim
paraqiellori quhet kjo gjuhë që flet e para'gjithsisë
spjegim ndjenjë mahnitore që u mbjell si vlim
në paragjith'sinë e paranismërisë dedikuar për njerzim

---------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
mahni shkencoro laboratoro zemre e ndjeshmërisë
që ësht nisë në gjakun e para gjithsisë
ndjeshmëri gjuhë mikrondjenjë në të qdo miliardten qelizë
qehreshprehje shartim gjuhë komponent fenomen habitse ësht analizë
sikur të isha përkthyes mbi qiellorë i kësajë dashuri kuptimsisë
ah sikur te isha përkthyes gjuhtarë mbiqiellorë i dashurisë
shkencë të re të përsosur për dashuri do të kisha nisë
-------------

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
por ku të gjendet kjo materialo filozofi sherr'ëmbël'nisje nisje ëmbëltare
që nxiti të gjitha flakë zjarmtaro ndenjë'ndezese që qiellorisht flet
me të padukshmet spjegime vullnet formë nismëtare
paranismëri në qdo mikropikë ndjenjë nga nji det spjegimsi planet
dashuria dashuria para zjarmtare
para toksore para ujore para det
ishte nisma ishte dashuria vet
---------

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''
ku ta gjejë në ndihmë galaktiken logjiken e taktiken
e fuqishme të perendisë
ku ta gjejë gjuhë fenomene gjuhtare'ndjenjë galaktiken
që dashurinë në mbi qiell e ka nisë
kur paranisma nisi fenomen'istiken
ather edhe dashuria ësht nisë
---------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

dhe vetëm me ah e oh nuk mund të bëhem përkthyes dashurije
kur nuk kam zbërthimin të para'nismërisë
se kjo ësht mahni e forcë perëndije
që din kso qudirash me nisë
--------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

e si mud të jem un përkthyes kur në qdo ndjenjë të sajë
ësht një qudi si mister që gjuhë zemre flet
kur asnjë sekret toksorë zemërsisht si dry s' ka fuqi ta mbajë
ajo qiellorisht i ka gjeniale gjuhë e vaj
e lotët hidhrim'gzim sa nji det
----------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

si të bëhem un përkthyes i sajë kur jam njeri i varfër - gjuhtarë
kur të thellsishmen para'nismëri nuk e njoh fare
si të jem un gjuha e intepretit për dashurinë për kët farë
që zbritë ka nga para'qiejt me drita rrezetare
------------
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Trojet tona gjithkombtare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''
Nga autori Xhelal Ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''''''
trojet tona gjithkombtare
përmbi dhe ku vlon shqip jeta
do i bashkojmë e n' gjuhë shqiptare
do t' vloj shqipja n' troje t' veta
do të ket shqipni etnike
sa të ken shekujt ecje para
e pathyeshme si qelike
do të rrin shqipni e mbara
në mes europë një lule prilli
qelur n' fletë me sharm mahnije
mbarë shqipnisë do i niset filli
në za do të jet për punë e dije
nami i sajë edhe jehona
në fise e fe do t' jet sa i qiellit
kahdo shqip mbi trojet tona
ka me nxe n' gzim rrezja e diellit
kan me vlue dijet shkencore
e flamujt me i mbajtë hjeshija
përmbi dheun e tok's arbnore
ka me shndritë n' shekuj liria
kan me vlue shum abetare
në gjuhen shqip do t' kndojnë filizat
gjuha e jonë si qehlibare
ka me i joshë fllade e puhizat
e shqipnija e lashtë etnike
ka me vlue si vala e detit
gruri i sajë mbi tokë antike
përmbi ara t'bereqetit
kahdo tokes karajfilat
kan me qelë edhe në degë shum pipe
kan me kndue gjithkah bilbilat
kahdo flitet gjuha shqipe
ka me lue shtati i kallirit
kahdo shtrihet bereqeti
shtati i sajë bija e ilirit
me tri fe n' nji aortë shteti
me tri fe do të ket nji zemer
si kah deti e si kah toka
nji shqipri me t' bukurin emer
me shqiponjen me dy koka
me lavdi ndër fise e fe
do t'permendet si dukati
porsi zonjë do t' rrin mbi dhe
do ti shndrisin puna e fati
do ti vloj gjuha magjike
nder ma t' vjetrat vlerë e motit
lart mbi fron do të rrin etnike
si ma i bukuri yllë i zotit
edhe kohrat do e bekojnë
kahdo dheut e kah zallinat
mbi qiell t' sjaë gjith do t' flutrojnë
me dy krena gjeraqinat
do i permendet sqepekrruta
sa të jet kanga e fjala e shkrola
do ti kndoj per jetë lahuta
për skendera e mic sokola

mbi ato male bjeshkë e suka
do t'permendet edhe vranina
mbi barot ai oso kuka
ku la nam edhe martina
edhe tjerë por si skyfteri
do t' përmenden kah trimnija
selam labi e jakup feri
do ti kndoj gjithmonë sharkija
por edhe trimin legjendarin
me shtat zemra prej qeliku
trim si rrfe adem jasharin
që se trembi kurr armiku
--
e shqipni do të ket mbi dhe
sa te ket diell e hanë e yje
nje etni që i mbanë tri fe
me kreshnike kreshta e pyje
e me të bukura ato lulzime
me plot drita ato qytete
do te kndoj shqipnia trime
n' za do t' jet nder kombe e shtete
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''

Deshta të ndërtoj për miqsi kala
---------------------
Xhelal Ferizi autori
-----------------------
me optimizmin tim
u turra për të ndërtuar kala marrveshjesh nëpër botë
sa i pa kuptim dola me kët vet'mashtrim
po kjo qenka më than një punë e kotë
-----------

dhe a e dini pse? sepse un isha muratorë!
me nji pe të drejtë human e pa lak
dhe kur doja për ta vendosë gurin në qdo miqsi e marrveshje me dorë
kërcenin kombet me të pa rehatshmin gjak
---------------
o un po ndërtoj kala ju thash me ton dashamirësije
për të gjith ju për njerzi e paqe
që të jet kala e përjetëshme marrëveshje e miqsije
ku nuk do të bëhen ngatrresa e gjaqe
-----------------
jo më than nuk e ke ndërtuar mirë kët themel
nji më thoshte vendose sipas kutit tim
kur nji tjetër me nji rrënim më del
në gërmadha ma shëndrroj mundin plot pelim
-------------
sipas penit të fortit pastaj
u ngrit e tha nji tjetër
do ta vendosi si dua un
kala nga mbrendë me lugetër
---------------

mandej u ngrit nji tjetër i zi e nji tjetër i verdhë me lëkurë
e plot tjerë si demon me hipokrizi
më prishnin pe e gurë
të bardhë e të kuq e të zi
--------------
nuk je ti mjeshtër më than
q' ësht kjo kala e butë
këtu nuk vendose as tmerr as hatanë
në qdo cep e skutë
---------------------
po pse përse ju thash! un e dua mir'sinë
të gjith që të rrini'në paqe të lirë
kala kjo që përfaqson njerzinë
që kohen ta keni drit'mirë
------------------
jo tha nji tjetër sherr'nxitës shoven për kah gjeni
me lëkurë të bardhë por me pamje mongoli
ti nuk do të vendosësh këta gurë miqsije e bedeni
priti luftënxitsi e foli


---------------------
dhe u ngrit nji tjetër që cakun e kishte
me pre me gri e me vra
ma i ziu ndër shekuj që virgjri vashash prishte
sa nënat e vashat për së gjalli i i kishte tha
----------
ndalu ti shqiptarë më tha paqsorë i ballkanit
gojën e kishte krokodil
mos je farë e ilirianit
ndal se të ha o bilbil
-------------
pse don ti kala këtu miqsije
për kombe për njerz e fe
të ndërtosh për breza njerzije
kur dheun duam ta shembim ne
------------
po jo thash jo se të bukurin globin
si lëmsh mahnit's me dhe e ujë
e fali zoti për jetë e paqe e pse ju kobin
ja doni............!
mosni a nuk e shihni sa shum po vuaj

---------------------------
qeshen gajasur do tjerë
lene më than at aventurë
ti ndërton diten ne ta rrëzojmë naten
a nuk e sheh o i mjerë
se kombe e fe mbi dhe me gjak e lot rropaten
---------------
por un dua thash dua kala dhe besë e paqe për breza
më leni të lirë të ndërtoj me mirësi më lejoni
se mjaft na mbyten kobet varfri e,luftrat e zeza
që ju priu me sherre luft'nxitëse gjithfar lloj demoni
----------------
më leni tash e kërkon qytet'rimi modernija
e koha e menquria e brezat e ri
se kaloj koha e absurdeve kaloj barbaria
ësht koha për shije jete e liri
--------------
jeta nuk ësht për luftra e lot
për masakra e tmerre e vujtëri
për gjëmime dhimbje e flakë e barot
por për jetë e arg'time e liri
------------

jo më than do tjerë me fe të veshur zi si korba
dhe do tjerë me katran klanorë
dhe dolën disa tjerë që përzienin intriga e sherr qorba
e disa tjerë si akuj disa të ftoft si borë
--------------
kishin dalë të gjith në qiell e mbi dhe
shikonin në mua e në skenë
dikush po gajasej dikush lotin rrëke
mos e nis më than disa se nuk ja vlenë
---------------
dhe un me qekan në dorë e gurin në latim duke e gdhendë
me këmbngulje paq'sore në punë
kur ja mbërriinë erdhen disa puthadorë
e nisen të më shisnin mendë
sa të mjerë ishin sa të gjorë
------------
më than morëm vesh nga larg
se ti ndërton nje kala
me gurë për paqe kombe e miqsi të renditur varg
por këtu servili as dhelpri nuk ka
----------
e 'q' më duhet thash nëpër gurë servilija
a'jeni ju në vete
se kala të qëndrushme të drejtë don qytetnija
e jo si tuajat servile adete
------------
pse ju kërkoni në kala servilinë
nëpër qdo rrudhë të gurit e në themel
jo jo se gurët në servili nuk rrijnë
parimet nuk duan me i shkelë
-----------
un me gurë nëpër mure vazhdoja me ideal në punë
me varg me pe e me pendë
kur u duken te muret disa të etshëm për dhunë
e disa tjerë mbas tyre të pa mendë
---------
kishin marrë vesh se kala miqsije botrore po ndërton poeti
kishin ardhë për rrënim e shkatrrim
dinake sarhoshe e servile e gjithfar soj naleti
donin ta ndalnin hovin tim
----------
po q' bën ti këtu më than,kala don të njerzisë
po a nuk shef ti të zezat plane
se nuk don askush ndërtim të sinqert' të miqsisë
se bota po mbahet me luftra padrejtësi e klane
---------------
po pik'risht për kët shkak thash o njeri
kala e gurë miqsije me themel kam nisë
kjo kala përmbanë paqe e njerzore dashuri
ndërtuar nga peni i pa hile i drejtsisë
------------

qeshen edhe k'ta dhe më than mos e nis
se natën do ta rrezojnë gjahtar'të
ata i duan brezat si qyqet mbi lis
ata nuk i duan brezat t' barabartë

iken edhe k'ta dhe un po vazhdoja
me pe e gurët në latim
me një këngë lirije nga shkrumbueshmja goja
i etur për miqsi nder kombe e v'llazrim
------------
o zot kur paprimtmas erdhen danajt grek
dihatnin me vrap e rrëmujë
pse ti më than mua o shqiptarë akoma s' ke vdekë
ilir i mallkuar dhe ndërton si në krujë
----------
ndërton kala jo për trinitrinë
por kala ku nuk mud të hyjmë ne
me veset e tona intrigë e tradhtinë
me kuaj druri e panhelene me fe
-----------
un shtanga e mbeta me gurin në dorë ngri
jo ju thash ju lutem kuptoni
kala po dua për paqe miq'si e liri
ku vend nuk ka luft'nxitsi e demoni
---------------
lej ato p'rralla më than ata me akuzë
ne duam grek e pansllavian dhe vetëm tradhti
që boten ta bëjmë shkrumb e hi e shpuzë
me sllav së bashku në një trinitri
-------------
un shtanga u habita nga ky mos'kuptim
kur erdhen dhe rus e shkje
e tjerë radikal esktrem për' shpartallim
që e duan planetin e shembur për dhe
-------------
e duart më dridheshin nga ky presion
se peni s' më mbahej dot
kishin dalë me sulme vampir e demon
dhe në guri më pikën lot
-----------
e në qiell të gjith paqsorët kishin dalë
hanë e diell e yje
po e vështronin skenen edhe fusha me mal
te bukurat kreshta e pyje
---------
të gjith edhe era e puhiza
me dashuri më thonin vazhdo nderto kala
se jeta e jonë ësht në rrezik
se njeriu me fe me klane ësht nda
na e prishë hilja natyren o mik
----------
e un për hirë te yjeve për hirë të dheut luleve e zallit
për hirë të gur've e ranes
edhe pse n' trysni e në pikë të hallit
gur've po ju flisja në gjuhen shqip të nanes
-------------
secilit në palcë në rrudhë e në qendresë
secilit në kala në gdhendje e latim
që të rrijnë në kala të drejtë gurë e me besë
për pe pa u lëkundë në lakim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '

Karajfilin e kuq kur ta dhurova
---------
Autori Xhelal Ferizi
--------------
karajfilin e kuq kur ta dhurova
në bukurinë e atij shekulli nuk e dija që struken dështime e dhimbjet
un qiellorisht me të gjitha bukuritë e virgjra u dashurova
shejtërore i mbaja kult dehje'dashurinë përkushtim bindjet
-------
un pushtueshëm me shekuj zbukuruese ëndrra shtrohesha në qilima dashurues lumturije
mbi ajr ëndërrueshëm i dhash krah shekuj bardhes dashurisë
me buzqeshjen time emblemë të padjallzuar si kullim shejtërie
po bëja hapat nëpër mbretëritë e quajtura dashuri iluzionet e ardhmërisë
----------
nuk e dija se në karajfil do të mbillet nga ti kobi shekullvrasës
e fati i dërguar nga rrënimi yt lojë kob ves mbjelluri i satanit
që nën fletët e karajfilit mshifej dyshim fekonduesi mbarsës
pjellë sadiste vulë e djallzuar e namur e dërguara e hiles së zandanit
---------
zandan i hiles pjellës sherri ku un duhej të shkriheja përjetsisht
ai qast njohje kishte djallzuar me ferr secilen fe të karajfilit në petale
dhe gjuhen time shekull sherbete me rrënjë zemre mjeranisht
ma shëndrroj tash në poezi që tundin dhimbsurisht fusha e male
------------
ku e dija un se në pa djallëzinë e karajfilit fshiheshin aq shum dhimbje udhë
ku secila ishte rrënjë që do të shkonte në brerje të dashurisë deri në gjenetikë
ku e dija un se e imja dhe e karajfilit secila rrudhë
do të bëhej për mua brerje e mbjellur në kohen time tragjikë
----------
un karajfilin e dhurova dashurisht me pa mashtri si arti në zemer fëmije
nuk dija se në te do të hynin njimij djaj si kuaj danajsh nga marrëzia
un diellit të dashurisë që ta fala i dhash plot rreze fllade e hije
që aty të bashkohet lulëzueshëm mahnitore e jonë përjetsia
------------
un e dhurova karajfilin pa menduar se fatet e zeza të zandaneve vula do
ta vyshkun
nuk dija se mjeshtria e djallit fshihej me gjemba mu në qastin karajfil
un kur këndova dashuruseshëm nuk e dija se do të këndoja dhimbsurisht me ndryshkun
nuk e dija se kurtha e jetes vetvrasëse mshifej mu në të dhuruarin karajfil
--------
dhurata të kthehet në thikë nganjëher o qiri i sakrifices plot përkushtim
dhurata ësht arti ma i vizllueshëm tragjik që din edhe të vret
un qastin e karajfilit dhurues e bëra në dhimbjet e mia pendim
udhë loti e dhimbje që i mbajë në shekuj qerpik derdhje det
-----------
me mosmirnjohje ma shartove pastaj karajfilin
e ujite me pelim helm që përjetësinë ia brenë
gjithmonë djalli e ka tradhtuar bilbilin
karajfil të pa djallzuar si timin ma nuk gjenë
-----------

Mos premto

--------------------
Autori xhelal ferizi
-----------------------
mos premto shekuj dashurie
të dehur
o zemra idealiste e padjallzuar
o art mbyllur në vetvete
ti je arti vet nga ego qenjet i pa kuptuar
ti o zemer arti
që puthë idealizmin ëndrrimtarë
që përmbanë plot thënje të heshtura me sasi si dete
o zemer ti je arti im i përvluar
në notin e lotit zhgënjimtarë
ti je botë në vete
që flet e proteston vetmevete
akuzon të gjith shekujt
me gjuhë idealizim
askush duke të mos kuptuar
vetmevetja zemer monologuese mbete
kush të kupton pëshpëritjen që mbrendsisht je duke e lotuar
ti je gjersia vet
ti je pafundsia që je shprehur
zhgënjimtarisht duke përshkruar
por muzat e shurdhër në ty kurr nuk jan dashuruar
ti je vetmia e harruar e zbehur
ti je nga të gjith e harruar
ti je e pafajshme nga harresat e pandehur
e lidhur në prangat të vetmevetes
të pëshpëritjes së zhgënjimit të mallkuar
të flet vetëm përpjekja e qujtur iluzion
ideal nga vetvetja pothuajse i trilluar
bota nuk ësht si don ti o ëngjëllusha ime e padjallzuar
bota ësht shartim mish kemikal i pakuptuar
bashkdyzim ethje kafshrore e instiktizuar
bashkim i dy komponentave bastarde
inetreso demon
qfar konstrukti teatrorë
e ti je viktima e enderres së idealizuar
që vetven nuk e gjen asnjëher në të ashtuquajturin
në skenen e kti vrapi të truar
bota ësht vrasëse mashtruese
o arti im o tik tak ja ime dhimbshurisht e mishëzuar

Fjalen do ta shpalli kult
------------------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------------
do ta shpalli kult fjalen
do ta ndertoj të shejtrueshëm kult
do ta vendosi mu në mes të ndërlidhjeve të zemrave të materjeve
në mes të lëvizjeve dhe betejave
në mes të marrëveshjeve dhe zezonave
në mes të vjetrave fenomene dhe të rejave
në mes të apokalipsave
në mes të shekujve
në mes të beses dhe gjenetikes së quajtures jetë
në mes të artit
në mes të qendrave e shqisave
në mes të ndejnjave e hapit
në mes të nismëtarve jetsorë ide prijsave
mu në mes të lëizjeve e joshjeve e zapit
në mes të hamendjeve e premisave
mu në mes të vrapit
në mes të thënjeve
në mes të shpikjes magjike e vulave njerzore
në mes të zbulimit dëshirorë ma të zjarrtit
në mes të kafkes mendore
mu në mes të lotit
në mes të dhimbjeve
në mes të gjinive rracore
në mes të thënjeve e të menduarit
mu në mes të gjenialiteteve njerzore
kult do ta ngris aty
fjalen
kur thuhet në sy
në te do të ndalen
ndoshta dikush me qa
dikush me qeshë
dikush me pshty
të gjith aty
të gjith shekujt aty kan me u kthy
me shikim rrespekti
ndoshta diksuh shanë
dikush pendueshem ka me shfry
para kti kulti do të përkulen të gjitha gjuhët
të gojes të syve të zemrave
trajtat do ta shquajn emroret
rrespektin do tia bëjnë ndjenjat
ujitjen
zanoret
bashktinglloret
rregulloret
kult do ta ngris
me material të veqant në qender të të gjitha vetëdijeve
token për ndërtim do ta marr në mahninë e vet sajë
fjalen do ta ndërtoj si kult kahdo
në qendra mendore botrore njerzore
mbi dhe mbi dete
mbi amanete
në shkolla në universitete
fjalen do ta skalis si kult në memore
mu në shpirtin e kohrave shekujve dijeve
në secilen pore
në secilen domethënje ,mendore
kult ku do do ta bëj fjalen
le ta dijnë qenjet
para sajë të gjith do të përkulen do të ndalen
edhe vet fenomenet
fjalen do ta bëj kult ndërtim
kahdo në sfera në dije në vlera
ndër kombe kult e kult te kombi im
fjala do të jet mbretreshë si përhera
do të jet kult në gjuhë e në shkrim
kahdo mbi dhe do të jet kult vlim
në lot në dashuri në art
në dhurim lules që i qelë pranvera
në bukuri
në amanete e secilin flijim
në shprehje në thënje në thellsi të shpirtit
do të jet kulti vet i ndërtuar në spjegim
kult do ta bëj fjalen
kult
ma të magjikshmin ma të përjetshmin lapidarë ndërtim
--------------------------------------------------

Koha po sjellë krim
Koha po sjellë krim

autori xhelal ferizi

djallëzi e kanibal mizorë

kujdes' o kombi im

kërkoni atdhetarë arbërorë

mos bini në mashtrim

në kurtha do mbeteni të gjorë

tradhëtari gjakun ua pin

kërkoni ju atdhetarë

ku do jan të mohuar

me zemrat e tyre lidhuni

ikni nga djajt e shëmtuar

nga magjitë' e satanëve zgjidhuni

se mjaft ju kan dërmuar


armiku ju ndërton rrjeta

njerz ju blenë me pare

e zezë per ju bëhet jeta

largoni klanet tradhëtare

armiku e përdorë metelikun

armiku shpifë nëpër mote

të mbreh't ta keni qelikun

se p'rrojet do u sjellin lote

kujdes' nga kurthat e zeza

kujdes' nga armiku e tradhtari

se vaje do të keni ndër breza

e qyqe't ju qajnë përmbi bari

zhdukeni tradh'tarin pa m'shirë

lidhuni në organizim

gjevshjani masken e p'shtirë

tradhtarëve o kombi im

zgjohuni lidhuni me besë

vrojtoni kahdo sogjetarë

se hasmi ju nxitë në ngatrresë

ju blenë lirë mercenarë

ju mbjellë përmbi dhe sabotime

sytë hapni më mirë

ju sjellë të reja rënkime

e ditë nuk ju len të lirë

prandaj ju duhet rr'jeti

lëvizjet e hasmit ti dini

se toka ju qanë e deti

pasiv mbi dhe nëse rrini

punoni prore punoni

të gjith në at tokë diellore

kohrat e juaja kulloni

goditni maskat tradhëtore

ndaleni armikun shkja

ndaleni armikun grek

qelizat duan me u vra

e jeten të ua lënë pa shtek

autori xhelal ferizi
...............................


Modifikimi i fundit nga lirik më E Enjte Maj 13, 2010 7:40 am, modifikuar 1 herë ne total.


Profili

lirik
Subjekti postimit: Re: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
PostPostuar: E Djelë Prill 18, 2010 6:59 am
Anëtar/e aktiv

Antarësuar: E Shtunë Prill 17, 2010 8:44 pm
Poste: 1212
Jo në linjë
Mafia beograd athinë
-------
autori xhelal ferizi
mafia beograd athinë
pansllave e panhelene
ua vret zogjve shqiptarë qdo stinë
kalatë ua rrenon me bedeme

nga mafia pansllave sekrete
helene e ruse mizore
renkojnë malet shqip me dete
e lashta toka arbrore

ku do e kah do agjenturat
zogjve ju vrasin fole
shqipes ia këpusin urat
dy brigje si lënë per mbi dhe

gjarpij te helmuar shqiptarve ju l'shojnë
e ju blejnë me para kahdo mercenarë
udhet kahdo me kurtha ua ngatrrojnë
n' pshtjellime kohore i lënë varë


sllavi mizorë ne nje anë
ne anen tjeter te tjerë
o diell e yj mbi dardanë
qani per token e mjerë

qani për etnike shqipëri
kahdo për trojet e te parve
sherbimet sekrete i kan ngri
yjet kah do te shqiptarve

nuk lënë ndonji yllë me nxe
ylber ne qiell me ngjyrë
askund patriot mbi dhe
sherbimi sekret i ndyrë

sherbim sekrete sherbime
vershuan kah do mbi troje
token na e mbushen mjerime
gjarpijt' na i l'shuan neper hoje

e toka e jonë po helmohet
po ngrihen sa zemra kombtare
me akull jeta po shtrohet
na i mbollne modat bizare

kahdo me sabotime
bythëtarë sklluqa po shiten
etnike shqipërisë trime
sa rriqna të zi po i njiten

Ne kosovë po mbinë perseri behari

autori xhelal ferizi

mire s e vini ne ket te shejt dhe
ne aeroportin adem jashari
madheshtor qe rrin nder ne

mire se vini ju vlorë
sarandë e shkoder e tiranë
o durrsi i lashtë arbnorë
ju pret e bukura dardanë

gjakun ne nji e kemi
na vlon i kuq damarit
shqiptaret si gurë bedemi
do te rrijnë ne trojet e te parit

do te rrijnë ne kala kombtare
keta bij te te lasht te qendreses
ne shqipni te bashkuar kombtare
me shqipen e bukur te beses

do te vijnë edhe kuksi e kanina
korqa e lezha e tropoja
ulqini preveza e janina
e kruja e voskopoja

do te behet nje dasem e madhe
do te bien sa daulle kombtare
do te hedhen sa valle ne livadhe
n' dardanen e bukur shqiptare
------------------

Ne qdo cep të shqipërisë
autori xhelal ferizi
ne qdo cep te shqiperisë vraponi
se penda ime ju thrret
atdheun kahdo ta lulzoni
e fushat me bereqet

ju thrret kahdo vargu im
vraponi ne qdo anë e cep
shqipninë etnike n' lulzim
ta beni ne qdo lug e shkrep

se djepat armiqt ua permbysin
kur t' ua shkatrrojnë unitetin
ne varfri e coptime ju mbysin
ua marrin token e detin

mos bini ne kurtha tradhtare
punoni ne tuajin dhe
ikni nga hilet tinzare
ato ju duan pa atdhe

ndegjoni vargjet e mia

ne gjuhë amtare qe thrrasin
ne pune lete dal shqipnia
malet ku do te buqasin

pash zotin e te bukurin qiell
te kaltert porsi mahnija
e t' shqipnisë at te arit diell
mos leni me hy tradhtija

punoni neper kopshtije
ne malsi ne fusha e ara
shqipnija kjo perle bukurie
ne bote le te dal ma e para

ndegjoni o toske e gegë
vargjet kah do feriziane
si gjaku i embel ne shegë
ecni ne toke iliriane

bashk atdheun ta lulzoni
pshtyni mbi paren e huaj
si zogj ne shqipni ciceroni
tradhtari me ju te mos luaj

se u dogjen guret e zallet
paraja e huaj don me u ble
e tallen me tuaja hallet
shqiptar nuk po duan mbi dhe
autori xhelal ferizi

Deshten të na fshijne
autori xhelal ferizi
deshten te na thajnë
deshten te na shkrijne
nen kembe te na mbajnë

sllavet e ardhur nga stepat
te na hanë deshten të gjallë
na i vranë foshnjet e djepat
dheun e lashte na e kan kallë

pse jemi shqiptarë vendorë
pse jemi me rrënjë ilire
deshten të na lënë të gjorë
pa trojet gjavahire

pa tokë pa fis e dhe
si qyqet me na shpërnda
të tallet bota me ne
mizori grek e shkja

Rusët vrapojnë për oborre
autori xhelal ferizi
rusët vrapojnë kahdo botes për oborre
ata duan ta vendosin skllalvërinë
idetë i kan qorre
e duan ta vrasin lirinë

ata robërojnë qdo dhe
e turren si ujq kah europa
nuk duan komb të lirë mbi dhe
me dhëmb duan te shkyejnë copa


qëllimet i kan mizore
te etur jan per gjak
e sillen kah trojet arbnore
ti bëjnë shkje e karadak

ata duan të skllavërojnë
boten e kohrat e lirisë
njerzinë duan ta shëmtojnë
për hirë të pansllavisë

ata nuk duan tjeter fe
per veq fesë pansllaviane
nder kombe kahdo mbi dhe
skena duan demoniane

ata kekrojn vetëm gjak
se jan te bijt e gjaksorve
botene duan ne lak
nën thundër të egër t' hamshorve
...........................

Nuk do te ket mbi dhe hjeshi
autori xhelal ferizi
liriku ne mergim
po nuk pat t' bukur shqipni
me ato male me ata lisa
me qetina e qiparisa

po nuk pat investitorë
gjak e gjuhë qe i kan arbnorë
qe e kan zemren fort bujare
qe e kan nderen atdhetare

biznesmen shqiptarë kah ka
te gjith bashkohuni si nji vlla
forcë e mendje e kordinime
ta forconi shqipnin trime

se aty toka esht magjike
i ka fushat idilike
si ne vlorë si ne dardanë
te mahnisin diell e hanë

prandaj zemres jepni zjarë
te gjith mbi dhe kah ka shqiptarë
kush dollarë e kush ndoj pare
ta shpetojmë token shqiptare

ti shpetojmë ne ato troje
që jan te ëmbla por si hoje
qohuni djem te kastriotit
per me e u lidhë me besë te zotit

kah ka zemra shqip qe flasin
hap e vrap sot le ti ngasin
kush ma i parë si e lehta era
te vrapojn neper tendera

se ne kthetra te varfrisë
na la skilja e pan sllavisë
veq me humbë shqiptart shpernda
me sundue leht grek e shkja

edhe europa shtriga e motit
qe se ka besen e zotit
por esht shtrigë e zezë vampire
qe i shemton trojet ilire

mandej kina mendjezezë

tjerë hindus e shum kryezez
edhe arab e tjerë mizorë
hileqarë sabotatorë

-
duan qe ne te jem varfnjak
me na i prishë gjenet ne gjak
ne luftra prore me na kallë
ne mergim t' vyshkem me mallë

ikë prej babe ikë prej nane
si n' shqipni si ne tokë dardane
lene tokë e trollë e voter
lene nuse lene moter


farë e fis e kalo detin
djerrë le ara e bereqetin
tue kendue do zogj e qyqe
e shqiptart tue ndejt ne udhkryqe

veq pse e don europa e zezë
me na e vyshkë prore qdo brez
me na u thye shpresa e qeliku
se kshtu lojen e don armiku

por nje bese ju shtrengue
te gjith shqiptart per me u bashkue
pa dallim n' krahinë e fe
shqip t' lulzojmë mbi gurë e dhe

Kosovë o mëmëdhe atdhe
----------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------
kosovë o atdhe për ty lulet e prillit më kan tregue
kosovë o atdhe për ty vet prilli më ka nxitë
dimri vera vjeshta për ty më kan thanë me shkrue
për ty kosovë më ka mallënngjye secila ditë
--------
për ty o atdhe secila fletë vjeshtore
me qehre të vet më ka folë
për ty oj nanë shqipni etnike arbnore
ndjenjë më ësht bë secila shkrolë

---------------
për ty atdhe më ka ndje secila fije bari
për ty më ka ndje secila qelizë e diellit
për ty kam derdhë lot zemre e prej pende ari
kam shqiprue gjithkah edhe qelizat e qiellit
--------
për ty kam folë me shekuj e lule gzime
per ty kam kja hall me lule vajtimi
per ty jam dridhë nëpër përmallime
dënesshëm me lot kujtimi
------
për ty o i dashur mëmë dhe u bëra harrim
për ty u bëra për së gjalli mërgim varr
për ty o mëmëdhe u bëra mërgim i gjallë murim
e din secili dru ah e bung e qarr
-------
e din secila lule që e kam njomsue me lot
e din se cila fije bari
e din secili yllë nga qielli dje e sot
që më ka pa në dorë me pendë shqiptari
----------
a e sheh kosovë në secilen shkronjë time ka zemer
në secilen shkronjë ka qelizë me dashuri
në secilen shpirtë'shkronjë ka shqiptarë me emer
ka ndjenjë në secilen shkronjë ka qelizë etnike shqipëri
-----------

Qanë veriu medet qe sa vjet
autori xhelal ferizi
mbetë i ndarë andej kah kalaja
fusha te mdha e tokë me bereqet
kah luginat e malet me pllaja
kah bjen maja e larta sokolica
ndaj jan trojet e arta shqiptare
mes per mes u nda mitrovica
veq pse deshten hilet nderkombtare
mendja e zezë e frances mizore
nxori ushtri e armë aty vrastare
mu në urë ne ballë t' shqipnisë arbrore
ja ndau ballin tokes atdhetare
e la ne vuajtje ibrin la me lot
që rrjedhë gurëve si margaritari
mbet qyteti i perlotur ne mot
u nda per se gjalli shqiptari nga shqiptari
se hilja ishte buka e frances prore
edhe e te tjerve ne europen qe esht tallë
e i ka la ne gjak trojet arbnore
ne n serbian i ndau e i la me mallë
per te ra mbi ne dhuna e ferrit
njiqind vjet pa nderpre sa thika
mbyllja e gojes edhe hieja e territ
e dhunua jan sa gra e qika
eh sa shum lumej jan skuqë nga gjaku
sa shum gurëta kan pelcitë vuajtërie
sa shum therrat jan mbulua sa praku
sa shum qyqet jan pa n 'kulm qatije
sa vajtimet jan ndje neper troje
sa shum lulet jan pergjakë mbi dhe
gjak ka dalë e bertimë per goje
ne trojet tona kur ranë grek e shkje

Por se nuk esht askund siguria
autori xhelal ferizi
kot e kan qendrat nderkombtare
se per se gjalli nuk ndahet shqipnija
se veriu esht nje toke shqiptare
deri te lugjet ku bjen albaniku
ku frynë era e lehte kah lugina
le te din pansllaviani armiku
se nder mote nder shekuj e stina
ne dore armike trojet iliriane
nnuk do te mbesin vendet e teutes
sa te jen gjallë shqiponjat albaniane
edhe kraht e lehte te sqepekrrutes
bijt t shqiponjas e sokola te malit
kan me ra si rrufeja mbi leshak
nuk do te ndalet pushka djal pas djalit
ka me u skuq gjith ibri me gjak
se nuk i falet toka të mërdhirit
akull ziut qe erdhi prej rusije
thue se hise e pat i biri i vampirit
ne ket mesdhe ardh prej siberie
po pse serbit duhet falur troje
pak nga pak siq ja jep europa
me i far kryqi ajo me i far loje
jap jep ne mote disi copa copa
trojet tona qe jan te trashgimit
qe bardhyli i la e iliria
deri sa ne gjak te jet deshira e vlimit
nuk i lshon jo trojet rinia
sa te jen pushket me ato rrethatore
mbi kala do te ushtojne bataret
kan me dalë sa ushtri arbnore
flakë do te ndizen barotet e zharet
se me falë tokë nuk ka shqipnija
gjithfar shkelsi qe vjen ardhacaku
ne albanik do te shkelqej liria
me dy kren do t 'ngritet bajraku
do te ngriten zanat n 'bjeshkë shqiptare
per liri me gjak do te vloj djelmnija
ne tokë t' parëve s' do t' ket farë barbare
sa t' jet gjallë per mbi dhe shqipnija